Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit.

 Drodzy posługujący przy ołtarzu Pana
Wasza posługa nie może ograniczyć się do pomieszczeń kościoła.
Powinna promieniować w życiu codziennym: w szkole, w rodzinie i w środowiskach społecznych.
Kto bowiem chce służyć Jezusowi Chrystusowi w kościele, powinien być wszędzie Jego świadkiem.
Droga młodzieży!
Wasi rówieśnicy czekają na prawdziwą «światłość świata».
Nie trzymajcie waszego świecznika jedynie w kościele,
lecz nieście pochodnię Ewangelii
tym wszystkim, którzy przebywają w ciemnościach i przeżywają trudne chwile w życiu.

 św. Jan Paweł II

Bractwo Najświętszego Sakramentu

Przez wieki bractwa gromadziły w swoich szeregach ludzi wszystkich stanów i grup społecznych, którzy znajdowali w nich odpowiednią formę przeżyć religijnych, działalności społecznej oraz dobroczynnej.

Przynależenie do nich nie zależało do statusu społecznego. Bractwa osób świeckich poprzez modlitwę wspierały duchowieństwo w ożywieniu życia religijnego w parafiach oraz angażowały się w różnego rodzaju prace społeczne i charytatywne.

Posiadały one własną strukturę organizacyjną, a cele i całokształt ich działalności określały specjalne statuty.

Największym skarbem Kościoła jest Eucharystia, której wcieleniem jest Najświętszy Sakrament. Eucharystia jest tajemnicą wiary, która w mistyczny sposób ogarnia nasze myśli i może być przyjęta tylko w wierze. Jest fundamentem życia Kościoła, jednoczy wierzących z Jezusem Chrystusem, jak również jednoczy ludzi między sobą. Eucharystia jest płaszczyzną solidarności dla całej ludzkości i gromadzi ludzi w społeczeństwo bardziej wierzące i braterskie.

Kościół dba o to, żeby jak najwięcej wiernych miało możliwość adoracji Najświętszego Sakramentu .

Służy stałemu pogłębianiu kultu Najświętszego Sakramentu i rozwijania rożnych jego form, a szczególnie ubogacania Jego adoracji. Wspieraniu Kościoła w propagowaniu czci Najświętszego Sakramentu skutecznie pomaga i służy Bractwo Najświętszego Sakramentu.

Domowy Kościół jest małżeńsko-rodzinnym ruchem świeckich w Kościele, działającym w ramach Ruchu Światło-Życie, który jest jednym z nurtów posoborowej odnowy Kościoła w Polsce. DK łączy w sobie charyzmaty Ruchu Światło-Życie i międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre-Dame (END), tworząc właściwą dla siebie drogę, zwaną charyzmatem Domowego Kościoła. Założycielem Domowego Kościoła jest Sługa Boży ksiądz Franciszek Blachnicki (1921–1987). W rozwoju DK ściśle współpracowała z Założycielem siostra Jadwiga Skudro RSCJ. Duchową kolebką Domowego Kościoła jest Krościenko n/D, gdzie w 1973 r. odbyły się pierwsze oazy rodzin.

Może wiele